سارا قاسم زاده؛ مجید نعمتی؛ جلیل فتحی
چکیده
چکیدهدر آموزش نوین، معلمان به‌عنوان بخش اصلی و مهم نظام‌های آموزشی قلمداد شده و مسئولیت پیشبرد آموزش را بر عهده دارند. شایان ذکر است که معلمان نقش تأثیرگذاری در برنامه‌ریزی و ارائه یک برنامه آموزشی مؤثر و معتبر دارند. در زمینه‌های مختلف آموزشی به‌طور گسترده به نقش بااهمیت متغیرهای مرتبط با معلمان در تأثیرگذاری بر عملکرد آنها و ...
بیشتر
چکیدهدر آموزش نوین، معلمان به‌عنوان بخش اصلی و مهم نظام‌های آموزشی قلمداد شده و مسئولیت پیشبرد آموزش را بر عهده دارند. شایان ذکر است که معلمان نقش تأثیرگذاری در برنامه‌ریزی و ارائه یک برنامه آموزشی مؤثر و معتبر دارند. در زمینه‌های مختلف آموزشی به‌طور گسترده به نقش بااهمیت متغیرهای مرتبط با معلمان در تأثیرگذاری بر عملکرد آنها و نتایج یادگیری دانش‌آموزان اذعان شده است. با این حال، پژوهش‌های نسبتا کمی راجع به متغیرهای معلمان در زمینه تدریس زبان انگلیسی به‌عنوان یک زبان خارجی (EFL) صورت گرفته است. برای پر کردن این خلاء، پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش شیوه انعکاسی و خودکارآمدی معلمان در پیش‌بینی فرسودگی شغلی میان معلمان EFL ایرانی انجام شد. بدین منظور، سه مقیاس اعتبارسنجی شده برای اندازه‌گیری این متغیرها در 171 معلم به کار رفت. همچنین جهت تحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادله ساختاری برای آزمایش مدل ساختاری مفروض استفاده شد. این نتایج نشان داد که شیوه انعکاسی معلم 12.1% واریانس، و خودکارآمدی معلم 25.2% واریانس فرسودگی شغلی را شامل می‌شود. با وجود تأثیر یکتای هر دو متغیر بر فرسودگی شغلی تدریس، معلوم شد که خودکارآمدی معلمان پیش‌بینی‌کننده قویتری برای فرسودگی شغلی است. در پایان، نتایج و پیامدهای آنها مورد بحث قرار گرفت.
مهار‌ت‌های زبان
مسعود عزیزی؛ مجید نعمتی
چکیده
در اغلب تحقیقات انجام شده درخصوص تاثیرگذاری بازخوردهای اصلاحی معلم در مهارت نوشتاری، به اشتباه ارائه چنین بازخوردهایی را همیشه با توجه زبان آموزان به این بازخوردها و کاربرد آن ها در نوشته های آتی ایشان همراه می دانند. این در حالیست که تحقیقات گذشته به پایین بودن میزان انگیزه زبان آموزان برای توجه به چنین بازخوردهایی اشاره دارد. همچنین ...
بیشتر
در اغلب تحقیقات انجام شده درخصوص تاثیرگذاری بازخوردهای اصلاحی معلم در مهارت نوشتاری، به اشتباه ارائه چنین بازخوردهایی را همیشه با توجه زبان آموزان به این بازخوردها و کاربرد آن ها در نوشته های آتی ایشان همراه می دانند. این در حالیست که تحقیقات گذشته به پایین بودن میزان انگیزه زبان آموزان برای توجه به چنین بازخوردهایی اشاره دارد. همچنین مشکل دیگری که در این زمینه وجود دارد، تاثیر منفی ای است که ارزشیابی های کمّی بر میزان توجه زبان آموزان به نظرات و بازخوردهای معلم دارد. اغلب زبان آموزان به محض دیدن نمره ی خود برروی برگه، آن را به کنار می گذارند. این درحالیست که در اکثر موارد، امکان حذف ارزشیابی کمّی برای معلم وجود ندارد. درمطالعه حاضر برای حل این مشکل. از تکنیک ارزشیابی پلکانی (عزیزی، 2013، نعمتی و عزیزی، 2013) بهره برده شد. در این نوع ارزشیابی، زبان آموزان می توانند با اعمال نظرات و رهنمودهای معلم ویا حتی همکلاسی های خود، کیفیت نوشته های قبلی خود را بهبود بخشیده و در نتیجه نمرۀ خود را ارتقا دهند. این فرصت تا دو مرتبه برای هر تکلیف وجود دارد. در پایان دوره، نمرۀ نهایی زبان آموزان، میانگین تمام آخرین نمره هایی خواهد بود که هر فرد در آخرین اصلاح تکالیف خود دریافت کرده است. به این ترتیب زبان آموزان برای توجه به بازخوردهای معلم دلیل خوبی خواهند داشت بدون اینکه نمره دهی تاثیر منفی ای بر این امر داشته باشد. در مطالعه حاضر، 57 زبان آموز سطح میانی از دانشگاه تهران دردو گروه آزمایش و گواه شرکت داشتند، نتایج بررسی داده ها نشان داد که ارزشیابی پلکانی در مقایسه با روشهای سنتی می تواند منجر به پیشرفت توانایی کلی زبان آموزان در مهارت نوشتاری گردد. بعلاوه گروه آزمایش توانست در معیارهای روانی نوشتار و صحت نوشتار به طور معناداری از گروه گواه بهتر عمل نماید. همچنین در شاخص پیچیدگی نوشتار نیزگروه آزمایش برخلاف گروه گواه با افتی روبرو نشد.